Wat brengt december

Een bijdrage van: Elly de Lezenne Coulander

De voorspellingen met het Siberische stenenorakel zijn een beetje op de achtergrond geraakt door een gebeurtenis in mijn leven die nogal wat van mijn tijd heeft gevraagd. Toen ik in september terugkwam van een reis naar Frankrijk bleek dat er tijdens mijn afwezigheid was ingebroken. En niet zo maar een inbraak. Het was één grote chaos. Alles uit de kasten op de grond gegooid. Heel veel weg. Het heeft weken geduurd voordat ik alles weer schoongemaakt en uitgezocht had. De lijst van artikelen die waren verdwenen was behoorlijk lang. Half november was uiteindelijk alles geregeld.

Nu is het december en ben ik weer toe aan de voorspellingen. Het eerste wat me in het orakel opvalt, is de aandacht die de wereld om ons heen nog blijft vragen. We zijn er dus nog niet en ze zal ons nog regelmatig dwingen naar haar te kijken. Het orakel laat zien dat er een verbinding zit met godsdiensten. Voor mij is er een duidelijk verschil tussen godsdienst en religie. Dat verschil zit hem in wel of geen dogma’s. Godsdiensten hebben altijd dogma’s: je moet dit en je moet dat anders kom je niet in de hemel. Religie is voor mij zonder dogma’s. Dat is ook waarom het sjamanisme me zo aantrekt: ze kent geen dogma’s, maar wel verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid voor je familie, voor de stam, voor de aarde, voor de wereld.

De schietpartijen in Parijs en Amerika hebben ons weer eens met de neus gedrukt op hoe raar het er op de wereld aan toegaat. Door dit soort uitbarstingen worden we uitgenodigd om te kijken naar de oorzaak. Het evenwicht is zoek. Wie onderdrukt wordt, gaat zich daar onder uit worstelen. Mensen willen namelijk gehoord en gezien worden. Gebeurt dat niet dan ontstaan er oorlogen. Oorlogen brengen nooit vrede, want er is altijd een winnaar en een verliezer. Er zal dus een discussie op gang moeten komen met degenen die zich niet gehoord en gezien voelen en met de onderdrukkers. Ga er maar aan staan. Dat lijkt me geen gemakkelijke opgave.

De financiële wereld is ook zo’n dingetje. Er kan weer iets onverwachts op dat vlak gebeuren. Het is me niet duidelijk of dat positief of negatief is. Wat me wel duidelijk is, is dat er veel meer armoede is dan we denken. Ik zie het regelmatig om me heen, mensen die maar net of helemaal niet meer het hoofd financieel boven water kunnen houden. En dat terwijl er miljonair na miljonair bijkomt. Ook dat is weer zo’n verstoord evenwicht. Er wordt echt van ons gevraagd om naar dit alles te kijken en de mens weer centraal te stellen in plaats van geld of economie.

Het is mogelijk de komende tijd rigoureuze veranderingen te realiseren, maar wel in gezamenlijkheid. Samen sta je sterker. Al die acties die via internet onze huiskamer binnenkomen, zijn daar een goed voorbeeld van. Zoals voor een schoner klimaat, voor scholing van kinderen van Syrische vluchtelingen, maar net zo goed voor kinderen in Afrikaanse landen.

De grote verandering komt door een steeds groter bewust zijn van ons mensen en dan vooral door de nieuwe tijdskinderen die er aan zitten te komen. Zij zijn uiteindelijk de toekomst. Elk kind heeft daarom recht op onderwijs, maar dan wel het onderwijs dat bij hem past. Het huidige onderwijs in Nederland is nog te veel gebaseerd op de rationele kant van onze hersenen. Het zou onderwijs moeten worden dat een beroep doet op beide hersenhelften: de rationele linkerkant en de intuïtieve rechterkant. Als we weer vanuit gevoel leren leven, zien we het goddelijke in elk mens, in elk dier, in elke plant. Dan leren we weer dat we uit de eenheid komen en waarom zouden we elkaar dan bevechten, want dan bevechten we onszelf.

Als we met iets of iemand strijd leveren, doen we dat eigenlijk met iets in onszelf. Dan zien we iets in ons zelf over het hoofd of luisteren we niet naar onszelf. Vaak is dat een oude wond waar emoties aan vast zitten en die we goed weggestopt hebben. We willen die emoties niet meer voelen. We negeren onszelf en dan gaat die wond etteren en opspelen, zodat we er wel naar móeten kijken. Als we die emoties dan blijven onderdrukken, krijg je oorlog in jezelf. Datzelfde principe zien we ook in de buitenwereld. Alles wat aandacht vraagt en onderdrukt en genegeerd wordt, uit zich vaak op een heel destructieve manier. Dat is ook wat er gaande is in de wereld om ons heen. Als we ons daar bewuster van worden, kunnen we beginnen met onze eigen onderdrukte emoties en gevoelens te erkennen en er vrede mee te sluiten. Dan begrijpen we anderen die nog niet zo bewust zijn beter. We doen namelijk precies hetzelfde met onszelf, maar dan in het klein. Dat wil niet zeggen dat we het altijd eens zijn met de manier waarop om aandacht en erkenning wordt gevraagd.

Gelukkig is het de goede maand voor familiegebeurtenissen, dus geniet van deze feestmaand. Als het gaat om gezondheid, is dit een maand die vraagt om wijs met ons lichaam om te gaan. Dus let op wat je eet. Tja, en dat in december, met al zijn zoetigheid en eetpartijen. Ik wens je er veel succes mee.

December 2015

Elly de Lezenne Coulander