Maandelijks archief: mei 2014

Jouw kracht, en die van het woord

Bijdrage van: Irma Schiffers

Relaxation- male

Deel van tweeluik – Olieverf Irma Schiffers

Als je in deze tijd al zover bent dat je van jezelf kunt zeggen dat je in je kracht staat, kan het soms zomaar ineens weer mis gaan. De veelgehoorde ‘klacht’ is dan dat jij eindelijk wel krachtig bent geworden door te weten wie je bent en wie je niet meer bent, maar dat de buitenwereld daar blijkbaar geen boodschap aan heeft. En dan heb je ineens een probleem.

Het is zeker zo dat we in deze fase allemaal onze eigen route lopen. De één blijft wat langer dralen in het oude stuk en de ander zit ineens in hetzelfde proces als jij. Of die ander is je voorbij geraast zodat je die uit het oog bent verloren. Over het algemeen kunnen we namelijk van deze overgangsfase zeggen dat dit een dermate individueel proces van groei is, dat je je een eenzame roepende in de woestijn voelt en dat je de enige lijkt te zijn met deze nieuwe inzichten.

Probeer dan eens op je dieperliggende overtuigingen te letten. En die komen aan de oppervlakte door het taalgebruik en het kan je bewust maken van de ‘macht’ die de omgeving nog over je heeft.

Zo is het woord ‘nee’ nog voor velen een moeilijk uit te spreken woord. Als kind zaten we ooit in een fase waarin alles ‘nee’ was, zelfs als je je lekkerste snoepgoed kreeg aangeboden. Dat was in de zogeheten ‘nee-fase’, het ontdekken van je eigen identiteit. En ineens leren we het vanuit beleefdheid af om dat woord regelmatig te gebruiken. En als we het dan eindelijk geleerd hebben, komt er een heel verhaal achteraan. ‘Nee, ik kom niet, want ik kan niet, ik zou wel willen en misschien probeer ik het nog wel, maar…’ omdat je ziet dat de ander teleurgesteld is. Die ene kleine komma achter dit ‘nee’ maakt het grote verschil.

‘Nee, omdat …’ geeft namelijk een opening voor de ander. Die kan hiermee nog wel een oplossing bedenken voor jouw reden om niet te komen, zodat je alsnog wel kunt komen. En dan heb jij het gevoel dat je gemanipuleerd wordt en niet meer in je kracht staat. Wat als je gewoon zegt: Nee, punt! Dat vinden we bot klinken en we hebben het gevoel dat we het moeten uitleggen, in de hoop er begrip voor te krijgen. En juist dat begrip kun je vaak vergeten en dan zit je in de klem. Waarom moet je uitleggen dat je iets niet wilt? Dat je in dat geval voor jezelf kiest?

Pauwer

Pauwer – olieverf Irma Schiffers

Een ander voorbeeld wat ik vaak hoor: ‘Ik zou eigenlijk nog graag iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Het woord eigenlijk en dan ook nog voorafgegaan door  ‘zou’ is dan voor mij een signaalwoord dat laat zien dat je niet in je kracht staat. Hoe klinkt het als je het zo zegt: ‘ik wil nog iets heel anders gaan doen in mijn leven’. Daar spreekt voor mij uit dat dat nog wel een vervolg zal krijgen en dat je dat dus ook echt wel gaat doen. Krachtig en sterk. Ik ‘zou eigenlijk nog graag iets anders gaan doen’ zegt namelijk dat je het wel wilt, maar dat je denkt dat het toch niet gaat lukken. Het is feitelijk al uitgesloten dat die kans er nog komt. Er zit een voorbehoud in dat woordje ‘eigenlijk’. Het werkt ontkrachtend. Een duidelijke innerlijke (negatieve) overtuiging die zichzelf met dat ene woordje verraadt.

Nog eentje die ik regelmatig te horen krijg. ‘Als dát en dát gebeurt kan ik dat ook eindelijk gaan doen.’ Zeg het zelf maar, sta je dan in je kracht, of geef je de ‘macht’ weg aan de buitenwereld en de omstandigheden? Het zou je krachtiger doen voelen als je zegt: ‘ongeacht of dat en dat gebeurt, ik vind een manier om dat eindelijk te gaan doen’. Dan klinkt het als: ‘is het niet linksom, dan is het rechtsom!’ Dat is pure power! En die innerlijke overtuiging zal je absoluut gaan helpen om het ook te manifesteren.

Dit zijn een paar voorbeelden die je laten zien dat de kracht van het woord een zelfstandige energie in zich draagt die al dan niet bepaalt of je werkelijk in je kracht staat en iets kunt laten slagen. Dus als je je afvraagt waarom de dingen niet lukken zoals je ze wenst, terwijl je keihard hebt gewerkt om jezelf te kunnen zijn, kijk dan eens naar je overtuigingen. Spoor ze op door eens naar jezelf te luisteren als je tegen anderen spreekt.

Zeg ‘nee’ als je nee bedoelt, gebruik woorden als ‘ik wil, en ik ga’, in plaats van ‘ik zou willen’ en ‘ik wil gaan’. En als je je daar dan toch bewust mee bezig houdt omdat je op zoek bent naar je werkelijke gedroomde toekomst, vervang dan ook nog even dit laatste woordje van drie letters. Al zijn het maar drie letters, qua energie is het een wereld van verschil; zeg dan niet langer: ik ‘doe’, maar vervang dat door: ik ‘ben’.

©Irma Schiffers

 
Ik ben tegenwoordig zelfstandig en voortaan te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Dit artikel mag in het geheel worden overgenomen en gedeeld, mits voorzien van bronvermelding. Het is inmiddels geplaatst op de site van ‘Gewoon-nieuws.nl’

Mag ik deze dans van u?

Bijdrage van: Noëlle van der Bruggen

Zelfs als astrologe word ik af en toe tureluurs van die eeuwigdurende, boeiende, maar soms oh zo verwarrende dans der planeten.

Loopt de ene planeet eindelijk weer eens in de maat, gaat de andere weer achteruit; is die weer eindelijk recht gaan lopen, komt er wel weer een die in een voor hem/haar (ja echt, planeten hebben ook een geslacht) ongunstig sterrenbeeld staat, of loopt op dezelfde graad als de zon en verbrandt vervolgens. Dat zou allemaal nog niet zo erg zijn als we er niets van zouden merken, maar helaas:”zo boven, zo beneden, zo beneden, zo boven”, met andere woorden we ontkomen niet aan de invloed van de planeten en hun standen.

Mars

Mars

We komen zojuist uit een periode waarin Mars retrograde liep, achteruit zeg maar en dat gaf een wat stroperige energie. Niets leek echt te lopen, alles kostte extra moeite, alles wat we deden leek veel op aanmodderen. Iedereen heeft hier wel een voorbeeld van, en zeker ook op politiek en economisch vlak zagen we dat het niet echt wilde vlotten.

Daarbij stond Mars ook nog eens in Weegschaal wat niet echt zijn lievelingsteken is. ‘In vernietiging’ heet dat met een mooie astrologische term. Je raadt het al, Mars staat daar niet op zijn plek, kan zijn kracht niet kwijt en kan ons niet helpen in onze Ik-energie, in onze handelingsenergie en in onze acties die voor ons zelf zijn.

Ik vergelijk het altijd maar met wonen in een huis dat ingericht is en een uitstraling heeft, die totaal niet bij je past, en waar je niets aan kunt veranderen. Daar voel je je toch niet lekker in? Zo is het dus ook met onze Mars in Weegschaal en die als ‘heerser’ (zeg maar een soort ‘huisbaas’) Venus heeft.

Nou je ziet hem al aankomen, Venus en Mars zijn twee planeten die een totaal verschillende werking hebben en die hun huizen totaal verschillend inrichten.

Bovendien staat Venus in Ram waar Mars over heerst.

Venus

Venus

Daar staat Venus dan weer totaal niet op haar plek en kan haar kracht helemaal niet kwijt, zij staat in vernietiging in Ram! In deze spannende Tango versterken de planeten elkaar ook nog eens in hun verzwakte werking.

Nu, je kunt je voorstellen dat dit op relatiegebied nog al wat problemen gaf die ook nog eens moeilijk op te lossen waren, immers Mars kon niet helpen in de oplossing en onze relatieplaneet Venus kan ook geen kant op.

Gelukkig verlaat Venus vanaf de 30ste mei het teken Ram en loopt in eigen teken namelijk Stier en Mars loopt sinds de 19de deze maand weer recht, nog niet helemaal op snelheid maar toch al weer meer in zijn kracht staand, daarmee loopt deze wilde dans op zijn eind.

Ondanks het feit dat Mars nog altijd in Weegschaal staat en daar nog een tijdje zal blijven (hij loopt pas rond de 26ste juli zijn eigen teken Schorpioen in, wat dat dan weer betekent zien we dan wel weer) merk je zijn energie weer op; nieuwe projecten, nieuwe plannen maken, dingen gaan weer een beetje vooruit, mensen krijgen weer een beetje energie en het leuke is dat het energie is die we aan ons zelf mogen besteden, ook wel eens lekker!

Mars gaat rond 20 juli over het punt heen waarop hij achteruit begon te lopen, dat kan nog even een prik geven, het gevoel dat je weer in die oude stroperige energie terecht bent gekomen, maar geen paniek, dat duurt maar even.

Mercurius

Mercurius

Maar we zijn er nog niet, vergeten we onze wispelturige Mercurius niet?
Deze snelle jongen gaat weer eens in zijn achteruit, doet ie ook meerdere keren per jaar.
Dat feest begint op 8 juni, start geen nieuwe zaken vanaf die datum, je blijft pech houden!
Misverstanden, verkeersopstoppingen, vertragingen, annuleringen van van alles en nog wat, het kan je allemaal overkomen in deze tijd.

Als onze jonge god (Mercurius is immers Hermes, de goddelijke afgezant met de helm waar vleugeltjes aanzitten) dan ook nog Combust loopt (verbrandt, oftewel op dezelfde graad staat als de zon) en dat doet ie rond 20 juni, dan moet je helemaal oppassen met wat je zegt, het kan zomaar verkeerd vallen.

Gelukkig duurt deze bui van Mercurius nooit echt lang en als hij rond 1 juli weer langzaam in de maat gaat lopen kunnen we weer op zijn sprankelende, snelle, kwikzilverachtige kracht vertrouwen.
Denk je dat we er met deze quickstep uit zijn? Jammer, maar het antwoord is nee, want laten we ons Vadertje Tijd niet vergeten, een van de belangrijkste planeten: Saturnus, de planeet die zoveel namen heeft, zijn belang daarmee onderstrepend: Chronos, het griekse woord voor Tijd (afstammeling van de oergod: Chaos,) de antizon, de karmaplaneet.

Saturnus kreeg in de dierenriem ook twee sterrenbeelden onder zijn beheer (Waterman en steenbok) en die staan tegenover de zon en de maan.

Saturnus

Saturnus

Hij geeft je niets voor niets, hard werken zul je, in het zweet des aanschijns, moeite doen, zweet en tranen, want dat kost het je wanneer hij je een gunst verleent………….en toch, ik kan er niets aan doen, maar Saturnus is mijn favoriet, deze charmante ouderling heb ik voorgoed in mijn hart gesloten.
Ik mag hem wel, hij kan je op zo’n bespiegelende manier over grenzen trekken, geeft niets cadeau en is eerlijk, mijn held (maar ja wat wil je, ik ben Steenbok waarvan Saturnus de heerser is)

Deze oude reus kachelt voorlopig ook nog steeds met een slakkengangetje achteruit, als in een langzame wals. Niet bepaald een snelle jongen, nota bene in Schorpioen! en dat hebben we gemerkt!!! Karma, zei je?

Oude stukken kwamen en komen nog steeds op ons pad, zaken die je allang vergeten bent komen weer net zo vrolijk terug; oude vrienden en contacten komen weer om hoek kijken, onafgewerkte problemen, losse eindjes, dingen die we weg stopten, we krijgen het allemaal nog eens te verteren, alsof één keer niet genoeg was!

Radix 10 juni 2014

Stand van 10 juni 2014

Maar we kunnen het niet ontkennen, ze zijn daarboven een heel stuk slimmer dan wij, we moeten nu eenmaal alles afmaken waar we aan begonnen zijn, dingen half doen bestaat niet en laten we wel wezen, een tweede kans om zaken op te lossen heeft toch ook best wel iets, nietwaar?

Als deze langzame jongen eindelijk weer recht gaat lopen zo rond 26 juli, zijn we uit dat lastige stuk gekomen, dan krijgen we een flinke boost vooruit die tot ver in 2015 zal gaan duren, even geen karma, even geen oud vuil, hup de bezem erdoor, met de wind in de rug op naar de laatste maanden van het jaar.

Dan hebben we even rust, genoeg dansles! Kunnen de dansschoenen uit en nemen we even pauze. Even mijmeren in deze stilte, en als ik s’avonds door mijn sterrenkijker naar de hemel tuur zie ik Mars, de rode planeet, al vroeg hoog aan de hemel staan, Saturnus een stukje lager, schitterend met zijn ringen, symbool van begrenzing, en zijn maantjes…
Dan weet ik weer waarom ik zo gek op hem ben!

© Noëlle van der Bruggen

Noëlle is telefonisch te consulteren via Antwoorden en inzichten en Star Mediums. En daarnaast zal zij regelmatig artikelen plaatsen over wat er gaande is, dus houd dit blog in de gaten (of volg ons per email, zie linksboven)

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen en verspreid, mis voorzien van bronvermelding

De schoonheid van mijn ziel

Bijdrage van: Elly de Lezenne Coulander

‘Dolfijne week’ –  Daar lig ik dan met mijn neus in de Rode Zee. Als iemand me twee maanden geleden zou hebben verteld dat ik nu in het heerlijke warme water in de Sataya Baai zou zwemmen, had ik gedacht ‘ja hoor, maak me maar lekker voor iets wat ik me toch niet kan permitteren’. Er is dus een wondertje gebeurd, want door mijn snorkelbril kijk ik in het heldere, turquois blauwe water van deze prachtige baai waar ik te gast ben op de Nooraya die daar nog de hele week voor anker ligt. Ik heb net samen met de andere deelnemers aan deze dolfijnenweek mijn eerste en gelijk laatste snorkelles gehad van onze snorkel guy Achmed. Ik wist trouwens niet dat ik snorkelen zo leuk zou vinden. Er gaat werkelijk een nieuwe wereld voor me open. Wat is die waterwereld wonderschoon.

Te snel word ik uit mijn ontdekkingstocht door deze wonderlijke wereld getrokken. We gaan nu echt dolfijnen spotten. We werken ons allemaal stuntelig de zodiac (opblaasboot) weer in. Gelukkig is Sjasli er die me een handje helpt. Een donkergetinte, gedrongen man, met benen als boomstammen, armen zo sterk als kabels en een gevoelig hart. Hij bestuurt de zodiac en als iedereen weer aan boord is, speurt hij over het water om te ontdekken waar de dolfijnen zijn. Met zijn scherpe ogen heeft hij ze al snel gespot en daar gaan we, met een vaartje erop af. Flippers weer aan, snorkelmasker op en jump, jump, jump, allemaal het water weer in.

Dolfijnen zie ik nog niet, maar gefascineerd bekijk ik de onderwaterwereld. Mijn ogen volgen alles wat beweegt en bewonderen de taferelen op de bodem. Kleine visjes en grotere in allerlei vormen en kleuren. Ik heb geen flauw idee hoe ze heten en eerlijk gezegd interesseert me dat op dit moment helemaal niets. Ik geniet. En dan opeens vlak onder me haalt een dolfijn me in. Voor me schiet ze de diepte in. ‘Wow’, hoor ik mezDolfijnelf roepen! Ik moet heel hard om mezelf lachen en ook dat hoor ik in het water. Ik ben nog niet uitgelachen of er verschijnen links en rechts vlak onder me weer twee dol-fijnen. Ik kan mijn geluk niet op. Met z’n drieën beginnen ze vlak voor me te spelen in het water. Ze duiken de diepte in, draaien om elkaar heen, maken de mooiste buitelingen, net alsof ze me wel¬kom heten in hun vloei¬bare wereld. Als ze zijn ver¬dwenen zet ik mijn ont¬dekkingstocht van deze wondere wereld voort en tot mijn stomme verbazing zie ik op de bodem in het zand de vorm van een hart. Mijn dag kan niet meer stuk.

Terug op de boot springt het enthousiasme van ons allemaal af. Behalve van de vriendin die met me meegegaan is. Zij komt in tranen naar me toe en zegt: ‘Ik geloof dat ik het niet kan’. Toen ze besloot me deze reis te vergezellen wist ze al dat ze hier tegenaan zou lopen. Haar angst om met haar gezicht in het water te liggen speelt haar parten. En tja, hoe wil je anders de dolfijnen kunnen zien.

Natuurlijk ritme
Op die eerste dag begint er zich een ritme te vormen. Een ritme dat zich heel natuurlijk ontwikkelt. Na de lunch is het tijd voor een middagdutje om de heetste uren van de dag door te brengen. De temperatuur overstijgt regelmatig de veertig graden, maar door het zwoele zeewindje en doordat we weinig om het lijf hebben voelt het minder warm. Heerlijk vind ik het om de warme zon op mijn blote huid te voelen. Zeker na zo’n lange winter in Nederland. Op de dag van vertrek goot het pijpenstelen en kwam de temperatuur niet hoger dan zo’n 15 graden en dat in juni. Toch zoek ik een plekje op het overdekte middendek. De overgang van ons koude regenachtige kikkerlandje naar de volle Egyptische zon met ruim veertig graden vraagt om voorzichtig aan te doen, want ik heb geen zin om ge-roosterd te worden. Hoewel ik niet zo’n smeerder van zonnebrandolie ben, heb ik elk plekje van mijn lichaam bedekt met factor 50. Wat ben ik daar blij om, want in de loop van de week zie ik witte huidjes verzorgt met factor 20 rood, roder, roodst worden. Mijn huid wordt bruin, bruiner, bruinst.

Elly 2In de loop van de middag trekken we er weer op uit met de zodiac. De ene keer bemand door Sjasli en de andere keer door Ali.  Mijn vriendin krijgt een reddingsvest om en in het water houdt Achmed voortdurend haar hand vast, zodat haar niets kan overkomen. Als ze het na anderhalve dag eenmaal alleen durft, is zij het die elk moment aangrijpt om met de dolfijnen te zwemmen. Zelfs ’s morgens vroeg als de hele meute nog in diepe rust ligt.Die eerste middag zijn de dolfijnen ons regelmatig te snel af. Dat betekent flippers aan en snorkel-masker op, het water in en water weer uit zodiac weer in, flippers uit en masker weer af. Achter de dolfijnen aan. Mijn masker raakt iedere keer beslagen. Onder water kan ik nog wel wat zien, maar als ik boven water kom zie ik zo goed als niets meer. Ik raak daardoor te ver van de zodiac af. Als ik word opgepikt krijg ik op mijn kop. Ik merk dat ik een beetje boos word, want er was toch tegen me gezegd dat ik die kant uit moest zwemmen. En dat was het enige wat ik deed. Na een paar keer zodiac in en uit heb ik het gehad. Dat gejaag op dolfijnen staat me totaal niet aan. Omdat de afstand naar de Nooraya niet zover meer is, besluit ik met Betty mee terug te zwemmen. Veel minder vermoeiend dan boot in, boot uit. Op deze eerste dag begin ik te ontdekken waar mijn borstspieren zitten, want ze beginnen te protesteren door al die ongewone bewegingen, vooral het in de zodiac klimmen. Al snorkelend ga ik richting boot. Wat is het toch mooi onder water. Zo helder, zo blauw en zo vol leven. En wat zie ik daar? Weer een hart op de bodem in het zand, omringd door koraal deze keer. Blij snorkel ik verder.

Terug op de boot trek ik me terug op een matras op het tussendek. Daar merk ik dat mijn boosheid van daarnet weer bovenkomt. Oeps, daar moet ik kennelijk nog iets mee. Ik realiseer me dat ik in heel oud gedrag schiet wat die boosheid betreft. Als ik dat in de gaten heb, moet ik erg om mezelf lachen. De keus is niet zo moeilijk: blijf ik in die boosheid steken of kies ik voor liefde. Voor het laatste natuurlijk. Dat is wat de energie van dolfijnen met ons mensen doet als we zo dicht in hun buurt zijn. Ze duwen ons met onze neus op onverwerkte emoties/ervaringen om ze los te kunnen laten en dagen ons uit om voor liefde te kiezen. Allemaal komen we deze week in meer of mindere mate wel aan de beurt wat dat betreft.

Tijdens de evaluatie van deze eerste dag kan ik niet anders zeggen dan dat ik het werkelijk fantastisch vind om met dolfijnen te zwemmen. Alleen het gejaag op dolfijnen staat me tegen. Ik kom voor kwaliteit en niet voor kwantiteit. De anderen sluiten zich daarbij aan en vanaf dat moment wordt onze slogan kwaliteit en geen kwantiteit. De volgende vijf dagen zwem ik zonder gejaag elke dag met dolfijnen.

The Garden (de tuin)
De Sataya Baai is een beschermd gebied, omdat er veel koraalrif is. Dat betekent dat we niets met het koraalrif mogen doen. Je mag het niet aanraken, er niets van afbreken. Alleen maar kijken. Zou bij controle door de overheid blijken dat we ons niet aan die regels houden, dan raakt de kapitein zijn vergunning kwijt om in die baai voor anker te gaan.

Elly

Het eerste rif dat we bekijken, ligt redelijk dicht bij de boot. Met nog een paar anderen besluit ik er naar toe te snorkelen. Het is erg duidelijk waar we moeten zijn, maar ik merk iedere keer als ik mijn hoofd boven water steek, dat ik op één of andere manier telkens weer uit koers ben. Snorkelen is één, maar snorkelen tegen de stroom in is twee en dat valt dus niet mee. Het rif ligt in een redelijk ondiep gedeelte en de zonnestralen spelen door het water heen. Het is één en al kleur wat ik onder water zie. De vormen wisselen elkaar af. Het is fascinerend.

Volgens de organisator en de snorkel guy is er een nog veel mooier rif in de baai: the Garden. Daar schijnen de zonnestralen ’s middags nog apartere lichtschakeringen te creëren. Om dat te kunnen zien, moeten we het juiste moment afwachten. Het water moet helder zijn, zodat de zonnestralen hun werk kunnen doen. Er zijn dagen dat het rif zich als het ware reinigt en dat veroorzaakt troebel zicht. En dat willen we natuurlijk niet.

Ik kan niet wachten om daar naar toe te gaan. Als het zover is, sta ik vooraan om in de zodiac te springen. Als we er eenmaal zijn, ben ik in het water meestal de hekkensluiter. Zoveel valt er te bewonderen. The Garden is inderdaad een prachtig rif. Redelijk dicht aan de oppervlakte, maar omringt door een diepe zee. Wat ik anders in documentaires op tv zag, zie ik nu met eigen ogen. Wat een verschil, want het is onbeschrijfelijk mooi. De zonnestralen zorgen voor ontelbare kleurnuances. Planten dansen op de beweging van het water. Er is een grote variëteit aan gewassen. Naast veel sponsachtige gewassen zijn er ook enorm veel die lijken op hersenen en ik ben verbaasd over hoeveel hersenen moeder aarde heeft. Als ik daar wat serieuzer over nadenk, is het eigenlijk logisch als je het verhoudingsgewijs bekijkt. De aarde is zo’n immens groot levend organisme. Dat vraagt ook om een flinke portie ‘hersenen’.

Elly 2Er is heel wat leven in de brouwerij in en om het rif. Ik kom vissen in alle vormen en maten tegen. Geel gestreepte, oranje, in de kleuren van de regenboog en doorzichtig. Vooral de kleinere soorten zijn druk in de weer om in en uit verborgen hoekjes en gaten te zwemmen. Een enkele grote ligt stil in het water en kijkt ons met zijn uitpuilende ogen nieuwsgierig aan. Ook zwemt er een haaitje. Gelukkig niet van de gevaarlijke soort. Slangen glibberen over de bodem. De snorkel guy wenkt ons. Als ik vlak bij hem ben, wijst hij naar de zeebodem. Ik volg de richting van zijn vinger en zie tot mijn verbazing een zeeschildpad. Geen moment was ik er mee bezig geweest dat ik tijdens mijn dolfijnenavontuur ook zoveel andere dieren tegen zou komen. Ik dank de schepper voor dit mooie cadeautje.

Schoonheid
Dit is niet de enige keer dat we naar dit rif gaan. We kunnen er namelijk echt geen genoeg van krijgen. Het is niet uit te leggen als je dit zelf nog nooit gezien hebt, maar het blijft fascinerend. Als ik de tweede keer The Garden bezoek geef ik mijn ogen weer goed de kost. De eerste keer was ik al van de ene in de andere verbazing gevallen. Midden in het koraal zag ik toen weer een hart van zand en een stukje verderop een witte plant in de vorm van een hart, wuivend op de cadans van het bewegende water. Ik let op of ik ze nu weer zie en ja hoor, daar is het hart van zand weer en even verderop de witte plant. Het was dus geen fantasie van mij. Iedere keer als ik een hart ontdek, maakt mijn eigen hart een sprongetje. Ook nu weer. Vooral door de dankbaarheid die ik voel dat ik in deze baai zulke mooie dingen mag ervaren. Doordat mijn hart van dankbaarheid overloopt en ik met volle teugen de schoonheid van het rif in me laat binnenkomen, voel ik ineens de kracht van de Wet van Hermes Trismegistus: zo boven, zo beneden, zo binnen, zo buiten. Het besef stroomt door me heen dat ik kijk naar de schoonheid van mijn ziel. Ik besef tegelijkertijd hoe klein ik in dat grote geheel ben en hoe groots tegelijkertijd. Een diepe eerbied rijst in me op, want wat voor mij geldt slaat op iedereen elk mens, elk levend wezen: zo boven, zo beneden, zo binnen, zo buiten. Elke ziel heeft haar eigen schoonheid en ik ervaar al snorkelend in de Rode Zee tot in mijn diepste wezen hoeveel schoonheid onze zielen uitstralen. Ontroerd snorkel ik door.

Schipbreuk

Op niet al te grote afstand van waar de Nooraya voor anker ligt, steekt iets bovenElly afbeelding het water uit. Dat blijkt een deel van een schip te zijn dat vorig jaar schipbreuk heeft geleden. Op het beschermde rif nota bene. Omdat de boot niet was verzekerd, heeft de eigenaar het maar gewoon laten liggen waar het lag. Zeer tegen de zin van de Egyptische overheid in natuurlijk. Zij heeft het schip van het rif af laten slepen, zodat het in het zand ligt te vergaan. Prachtig natuurlijk voor nieuwsgierige onderzoekers; het geeft een beetje een Titanic-gevoel. Een beetje, want dit vergane schip is natuurlijk niet te vergelijken met die enorme Titanic. Nooit heb ik me gerealiseerd trouwens dat een schip zo snel kan vergaan als het in het water ligt. Apart is het wel om dat proces gade te slaan, zeker door een patrijspoort onder water.

Afscheid
Zoals ik in het begin al opmerkte: als je het naar je zin hebt, gaat de tijd snel. De laatste dag in de baai breekt dus veel te snel aan. Het wordt een dag om nooit te vergeten. Vijf dagen lang zon, zee en zwemmen met dolfijnen heb ik al achter de rug. Geen enkele dag lieten de dolfijnen verstek gaan. Grote dolfijnen, kleine dolfijnen, baby dolfijnen. Ik heb ze allemaal om me heen gehad. Kennelijk genoten zij net als wij, want als ze er geen zin in hebben komen ze echt niet. Van de capriolen die ze met elkaar uithalen, word ik iedere keer weer blij en ik ben niet de enige.

En toch, de laatste dag is aangebroken. Ik zorg ervoor om deze keer met de eerste tocht mee te kunnen, want morgen kan het niet meer. De keus valt op een laatste bezoek aan The Garden. In de ochtend deze keer met heel ander licht. Anders, maar ook mooi. Vandaag worden we omringd door jellyfish, kwalletjes. Als kind zorgde ik er altijd voor om ver uit de buurt van kwallen te blijven, want gebeten worden door een kwal had vervelende gevolgen. Nu leer ik dat niet alle kwallen zulke bijters zijn. Dit zijn heel ongevaarlijke. Toch merk ik dat ik automatisch terugschrik als ze me aanraken en het duurt even voordat ik dat signaal dat kennelijk diep in mijn reptielenbrein verankerd zit onder controle heb.

Na The Garden gaan we op zoek naar de dolfijnen. Als ik in het water lig, komt er een grote dolfijn naar me toe en vlak voor me duikt hij de diepte in. Oeps, denk ik, oeps, het lijkt wel of hij me uitnodigt om achter hem aan te duiken. Ik ben nog een beetje in dubio. Doe ik dat nou wel of doe ik dat niet. Tot nu toe heb ik alleen maar gesnorkeld zonder te duiken. Ik heb alleen maar naar anderen gekeken die wel achter de dolfijnen de diepte in gaan, maar eigenlijk wil ik zelf ook wel. Door al mijn afwegingen laat ik deze kans voorbij gaan. Na een poosje verdwijnen de dolfijnen en klim ik weer in de zodiac. Iedereen is voldaan en we varen richting boot.

Dolfijnen paarsAls we dichter bij de Nooraya komen, zien we tot onze stomme verbazing dat daar hele scholen dolfijnen spelen. Overal waar je kijkt, zie je dolfijnen. De achterblijvers op onze boot liggen daar inmiddels midden tussenin. Het is geweldig om te zien en ik besluit eerst een poosje naar dit tafereel te kijken. Apart is dat ik de geluiden die ze maken boven water wel kan horen en onder water zo goed als niet. En die geluidjes zijn zo grappig. Staarten en vinnen van dolfijnen deinen op het water, verdwijnen onder water en duiken weer op. Een paar springen er uit het water op en duiken er weer in. Ze hebben het enorm naar hun zin en ik heb zin om erbij te zijn. Zodra ik in het water lig, zijn overal dolfijnen om me heen. Het zijn er geen tien, geen twintig, geen dertig, het zijn er te veel om te tellen. Ze buitelen, duiken, dansen om ons heen. Ze spelen zelfs met de kwalletjes. Nemen er een in hun bek, zwemmen er een poosje mee rond, laten ze weer los en pakken ze weer op. Terwijl ik mijn best doe om met hen mee te zwemmen, komt er een hele grote dolfijn van links naar me toe. Vlak voor me duikt hij sierlijk de diepte in. Oeps, oeps, oeps, deze uitnodiging om te duiken kan ik toch niet nog eens blijven negeren. Ik ben al weer te laat. Het water is wat troebel en ik kan hem al niet meer zien. Maar driemaal is scheepsrecht. Dus hij komt opnieuw naar me toe, duikt vergezeld door twee van zijn kameraden naar beneden. En ik? Ik haal heel diep adem en duik er achteraan. Wow, het is me gelukt. Hoe diep ik onder water ben geweest, geen idee, maar ik was er doorheen. Dit laatste cadeautje van de dolfijnen kon ik toch niet voorbij laten gaan.

Door op de laatste dag met zoveel zo dicht bij onze boot te verschijnen, hebben de dolfijnen voor mijn gevoel hun dankbaarheid voor onze aanwezigheid willen tonen. Een dank je wel en een good bye, want dat ik een keer terugga staat vast. Ik voel me vervuld van dolfijne(n) energie en ben ontzettend dankbaar dat ik deze energie ook mag doorgeven. Dat is mijn cadeautje aan jou. Geniet ervan.

© Elly de Lezenne Coulander

Elly is werkzaam voor Antwoorden en inzichten, alwaar je haar kunt consulteren

Dit artikel mag in zijn geheel verspreid worden mits voorzien van bronvermelding.

De tarot, waarzeggerij of leidraad?

Bijdrage van: Irma Schiffers

engelse vlag

Zoals beloofd in het vorige –astrologische- artikel kom ik dit keer met een Foto Irma Tarotartikel over de Tarotkaarten, die overigens vaak een perfecte aanvulling zijn op de planeetstanden en de astrologische duiding. Bij velen leeft het idee van het ‘werken met Tarotkaarten’ dat het een vorm van waarzeggerij is, temeer omdat we dit vaak op de kermis tegen kwamen en er onverantwoordelijke toekomstvoorspellingen werden gedaan.

Maar niets is minder waar. Eenmaal serieus ‘gebruikt’ symboliseren deze kaarten ons hele menselijke potentieel, een rijke schakering aan situaties en gemoedstoestanden welke we stuk voor stuk tegenkomen in ons leven zonder enige uitzondering. De volgorde van deze 78 kaarten komt op willekeurige tijdstippen in ons leven tevoorschijn, afhankelijk van waar je je op dat moment op je levenspad bevindt.

Als je daar dan bij optelt dat wij allemaal in staat zijn om onze eigen situatie te (h)erkennen en te doorgronden, gebaseerd op onze eigen dagelijkse keuzes en deze ook bij te kunnen sturen, dan is het werken met de kaarten niets meer of minder dan het concentreren op je eigen ‘wetende’ onderbewuste, dat je kunt raadplegen door de ‘mind’ even uit te schakelen. Onze handen pakken dan ‘onbewust’ de juiste kaarten die ons helpen de antwoorden in één moment naar boven te halen zonder tussenkomst van onze rationele ‘mind’.

Die concentratie is een soort lichte trance waarin je ‘blind’ zonder nadenken de juiste kaarten pakt. De kunst is dan het ‘duiden’ ervan, een beetje met behulp van die ‘mind’ (de kennis), maar vooral ook van de intuïtie want geen mens is hetzelfde en ook geen situatie of levenservaring is gelijk. Je zult dus moeten ‘voelen’ wat de kaarten jou in jouw situatie vertellen. En hier is dan het antwoord op de vraag: waarzeggerij of leidraad. Dat laatste dus!

Zelf gebruik ik de kaarten maar heel af en toe voor mezelf, maar ook alleen dán als ik echt in een situatie rond draai en het antwoord door veel gepieker, dus door tussenkomst van mijn hoofd (ego) niet kan vinden, of horen. Meestal raadpleeg ik ze desgevraagd voor de situatie van een ander, waarmee ik heel snel een overzicht krijg van de situatie en de blokkades waardoor iemand niet verder komt. En vooral hoe een en ander zal gaan uitpakken als men de situatie zelf niet verandert, alsook hoe men de situatie wel kan veranderen in de gewenste richting.

Al liggen de kaarten met een summiere lijn naar de toekomst nog zo beroerd, het is alleen maar informatief want juist dan krijgen we door dit inzicht direct de kans om de uitkomst bij te sturen door een ander pad in te slaan of een andere actie te gaan ondernemen. Denk hierbij maar eens aan de uitdrukking: ‘zo liggen de kaarten nu geschud’. Wanneer je een andere stap gaat zetten, liggen de kaarten in werkelijkheid ook meteen anders. De enige voorwaarde om dit inzicht te krijgen in je huidige realiteit, is concentratie op je vraag zonder dat je in je hoofd het antwoord al meent te kennen. Dan laat je alleen je intuïtie (onderbewuste) aan het woord en daar liggen echt álle antwoorden! In je diepere (hogere) zelf…

Ik heb zojuist even een ‘keltisch kruis’ gelegd voor de algemene energie die nu speelt voor iedereen. Een beetje vergelijkbaar met mundane astrologie, datgene wat wereldwijd voelbaar is. Het keltisch kruis wordt gevormd door 10 kaarten die elk op een van tevoren afgesproken positie liggen. Dat is dus ook van belang, waar ligt welke kaart en op welke positie. Je zou kunnen zeggen dat die 10 posities tien vragen voorstellen.

Positie 1: wat speelt er nu, wat is de basis van de situatie?
Positie 2: wat is van invloed op die huidige situatie? Hoe werkt het samen?
Positie 3: wat ligt er aan de basis van deze vraag of situatie? Hoe is deze ontstaan?
Positie 4: wat is er recentelijk gebeurd? Wat is er onlangs in beweging gezet?
Positie 5: wat speelt er nu in het heden? Wat is er nu aan de gang?
Positie 6: wat gaat er zéér binnenkort gebeuren? Wat is het a.s. gevolg hiervan?
Positie 7: hoe sta je zelf in de situatie? Hoe bekijk je deze situatie? Hoe voel je je?
Positie 8: hoe staat de omgeving in de situatie? Wat is de externe invloed op jou?
Positie 9: wat hoop je dat je gaat bereiken, of waar ben je bang voor?
Positie 10: wat is de uitkomst, de toekomst, op basis van je handelingen in het nu?

Hierbij is het dus belangrijk dat je beseft dat die laatste kaart laat zien hoe een en ander zal verlopen wanneer je het pad wat hier geschetst is blijft volgen. Dat kan dus veranderen wanneer je andere stappen gaat zetten dan degene die je nu zet. Niets ligt vast, behalve dat wij dagelijks met onze gedachten, ideeën, gevoelens, etc onze toekomst van morgen creëren. Wat de kaarten doen, is je bewust laten worden van hetgeen je zelf aan het creëren bent. Weinig hocus pocus, toch?

Dit is het keltisch kruis wat ik legde als antwoord op de vraag: wat speelt er momenteel qua energie (onder verwijzing naar mijn vorige twee artikelen: Surfen op de kosmische golven van april en ‘Waarheid, de energieën van april’)
Tot mijn verrassing sluiten deze kaarten perfect aan bij die artikelen; ze zijn een bevestiging van wat er zoal gaande is in de wereld en hetgeen nu dus bij jou kan spelen.

Legging april 2014De hele legging laat mij ten eerste zien dat er zes van de tien kaarten uit de grote arcana liggen. Dit wil zeggen dat het grote -karmische- invloeden zijn die hier spelen. Geen ‘alledaagse’ of triviale zaken, maar een proces dat grote impact heeft op ons en de samenleving. Dat stemt dus ook alweer overeen met de astrologische stand van de ‘Cardinal grand cross’ en de eclipsen (zie vorige artikel) en we hebben hier te maken met een heuse ‘transformatie’. De uitkomst ziet er goed uit wanneer we zaken durven loslaten die ons niet meer dienen. Ik ga nu even in op de diverse kaarten in deze legging en hun positie.

De torenOp positie 1 (wat speelt er nu) de Toren. Dit is zeker een pluto/uranus kaart, hoe grappig nu juist dat vierkant actief is deze dagen. De toren (pluto-activiteit) trekt de boel vaak onderuit en de bliksemschichten op de kaart (uranus) maken dat het plotseling gebeurt. Het is de kaart van de plotselinge veranderingen, het onderuit halen van de vertDe keizerrouwde fundamenten. De kaart die erop ligt (positie 2) zegt iets over de invloed die meespeelt. Ook bijzonder, want dit is een echte  ‘steenbok’ kaart: de keizer. Waarden en normen, wetten, regels en structuren. Pluto (Toren) staat in steenbok (keizer) dus je kunt zelf zien wat er onderuit gaat. Zeker in relatie tot de andere kaarten, wil dit zeggen dat het ‘hoofd’ overgenomen wil worden door het hart (zie de de andere kaarten op de andere posities).  Hier kunnen dus onverwachte gebeurtenissen plaatsvinden in het heden die te maken hebben met ‘autoriteiten’, regels, oude waarden en normen die onze verouderde structuur willen veranderen. Of zelfs plotseling omver werpen. Dit zal ook  de tendens zijn voor de komende periode.

Pentakels 4Op positie 3 de pentakels vier (uit de kleine arcana). Deze kaart ligt op de positie van de basis van deze ‘vraag’. Wat speelde er waardoor deze situatie zich nu op deze wijze manifesteert. We hielden/houden teveel vast aan materie, aan zekerheid en bezit. Of dat nu van geld, werk, relaties of andere materie is, de angst om het los te laten is op deze kaart zichtbaar. We zien een soort ‘vrek’ die zich vastklampt aan de ‘munten’, de zekerheid. Verandering is blijkbaar nodig en deze zal dus plotseling op bepaalde vlakken, (of alle) tot een einde komen.

Op positie 4 zien we de bekers acht. Positie 4 staat voor het recente verleden. VeleBekers 8n van ons zullen, zoals je kunt zien aan de figuur op de kaart, besloten hebben iets achter ons te laten. De bekers staan voor gevoel, je ziet een ‘gapend’ gat in de bovenste rij bekers, dus er was een gemis. De maan (hoe toevallig met die recente ‘eclips’) laat zien dat we op zoek gaan naar onze diepere vervulling; de bergen voor ons laten zien dat we nog niet precies weten wat daarachter ligt, maar wel dat we hebben besloten de situatie achter ons te laten. Een vertrek. Dit kan een verhuizing zijn, vertrek uit een relatie, werk, omgeving, familie etc. Velen van ons zullen dit ook herkennen. Het kan ook een gedachte zijn die recentelijk is gaan spelen. Hoe dan ook, het duidt op het inslaan van een nieuwe weg.

De doodPositie 5, het heden. Daar zien we ‘de dood’. Zelf vind ik dit een hele mooie kaart omdat deze absoluut een ‘transformatie’ inhoudt. Een situatie die totaal zal veranderen waardoor het oude niet meer zal terugkeren. Vergelijkbaar met de rups die tot vlinder wordt en uit zal vliegen, dansend op de zonnestralen. Het kan zeker ook een fysieke dood betekenen, en daar hebben velen van ons in de omgeving ook mee te maken. Tenslotte is dat ook een transformatie waarbij de oude situatie niet meer bestaat. Maar meestal betekent het een transformatie die een nieuw leven laat ontstaan. Dat speelt dus in het heden.

De zegewagenOp positie 6, dit is de positie van de nabije toekomst, zien we de prachtige kaart ‘de zegewagen’. Deze kaart duidt aan dat de  ‘wagen’ op weg gaat naar zelfgekozen paden. Een nieuwe toekomst, die met innerlijke kracht tegemoet getreden wordt. Zelfstandig zijn, autonomie, zegt deze kaart. De witte en de zwarte sfinx staan voor Yin en Yang, dus balans en de figuur op de kaart trekt aan de teugels, zit aan het stuur. Zelfbewust gaat hij op pad en de gang daar naar toe is al ingezet. We kunnen dus door de transformatie binnenkort op zoek gaan naar ons eigen nieuwe leven, terwijl je zelf het stuur hanteert en dus de richting bepaalt. Vrijheid en vernieuwing! Waar die vernieuwing toe leidt kunnen we zien op de volgende kaarten.

Bekers 5De bekers vijf ligt op positie 7. Positie 7 staat voor jouw innerlijk, hoe sta je in de situatie? Hoe kijk je zelf naar deze situatie?  We zien een figuur in een zwarte (rouw-)cape, kijkend naar links, dus naar het verleden. De bekers staan voor gevoelens en emoties, en we zien dat er drie bekers zijn omgevallen in dat verleden. Hij treurt/rouwt om wat er verloren is, dus het kan zijn dat je nog wat moeite hebt met loslaten van dat verleden. De kaart zegt ook, kijk zelf maar, dat je wanneer je je omdraait naar de toekomst, twee bekers aantreft die fier overeind staan. Vervulling van nieuwe wensen en kansen. Het advies kan hier dus zijn dat je weliswaar over je verleden kunt nadenken, maar dat het constructiever is om je toe te leggen op wat er voor je klaar staat in de toekomst. Dat wacht echt op vervulling van je gevoel en dus je geluk. immers, zoals we hebben kunnen constateren; het oude voldoet niet meer.

Bekers AasDan krijgen we positie 8, de positie van de omgeving. Wat gebeurt er in de omgeving dat van invloed kan zijn op de situatie? Daar zien we de bekers aas.  Azen staan voor een nieuwe start, een nieuw gevoel in dit geval (bekers is gevoel). Het uitstromen van gevoelens, het overstromen van de beker door het water, is meer en meer in de omgeving voelbaar. Er kunnen personen in je omgeving zijn die steeds meer met hun diepere gevoel in contact komen en dat kun je merken alsook kan dit je beïnvloeden. Er kan een nieuwe liefde in je omgeving zijn die gevoelens voor je heeft, maar ook kan er van een ‘hernieuwd’ gevoel in de personen uit je omgeving (familie, collega’s) ontstaan. Dat het collectief meer naar het gevoel gaat en minder naar het ‘hoofd’ (de keizer en de toren) is een feit. Dus ook deze kaart is zeer significant voor de energie die nu rondgaat.

De dwaasOp positie 9 treffen we een kaart aan die iets  vertelt over wat we hopen of waar we bang voor zijn. In dit geval lijkt me het meest passende ‘de hoop’ want er ligt een hele mooie optimistische kaart op deze positie: de dwaas.  De dwaas wil erop uit trekken, onbezorgd (zie de afgrond die voor hem ligt, maar hij heeft het volste vertrouwen dat hij daar niet in zal vallen) en zijn hart volgen. De knapzak wijst op ‘weinig fysieke ballast’ en zijn hoofd is naar de zon gericht. Hij ziet het leven zonnig in en ziet er geen gevaar in omdat hij overtuigd is van zijn innerlijke drijfveer, zijn intuïtie. De witte hond (waarom heb ik zelf toch altijd witte herders :-) ?) is zijn aardse begeleider, die voor de juiste ‘gronding’ staat. Een kleurrijke persoon die het leven neemt zoals het komt. Weliswaar de ‘dwaas’ genoemd maar diep van binnen ‘de wijze’ die weet dat zijn gevoel hem naar het ultieme geluk en de authenticiteit brengt. Dit is wat we willen bereiken en waar we op hopen.

De geliefdenTenslotte komen we op de uitkomst, positie 10. Dit is een hele mooie toekomstkaart; de geliefden. Dit is de ultieme zielsverwantenkaart, de soulmates, de unieke connectie die we kunnen gaan vinden als we onszelf durven zijn en onze angsten uit het verleden (bekers 5) durven loslaten. Wanneer we de transformatie (toren, dood etc) goed doorstaan en onszelf durven zijn (de dwaas) kunnen we dit bereiken in deze tijd. Ook de astrologische standen laten ons zien dat het momenteel sterk om de juiste relaties en de juiste zielsconnecties draait. De ultieme connectie die de wereld zal helpen te transformeren naar verbondenheid in plaats van afgescheidenheid.  Deze kaart betekent ook op diep niveau een keuze moeten maken en deze kaart laat zien dat we de juiste keuze kunnen en mogen gaan maken. Hoe mooi dat dus deze kaart laat zien dat dit op ons ligt te wachten! Hoe we daar moeten komen, laat deze hele kaartlegging zien in dit keltische kruis.

Tot slot zal ik nog even vijf kaarten leggen met de vraag wat we zouden kunnen doen om deze lastige fase zo goed mogelijk door te komen en waar dat dan toe gaat leiden. Een soort ‘lijn der ontwikkeling’. Ik werk vaak op die intuïtieve manier en laat de kaarten opeenvolgend het verhaal vertellen. Ik trek de volgende vijf kaarten:

lijn der ontwikkeling april 2014Hier zien we op een rij: de duivel, het rad van fortuin, de staven ridder, de hogepriesteres en de bekers twee.

In een nutshell betekent deze lijn als antwoord op de vraag hoe we het beste door deze fase heen kunnen gaan:

• Laat je angsten en je verleden, dat je gevangen hield los (de duivel)
• Kom tot inzichten dat alles wat wij doen door onszelf gecreëerd is en dat alles vergankelijk is. Dat het leven een eeuwigdurende cyclus is die altijd weer veranderingen van ons vraagt en dat oorzaak en gevolg één zijn. (Rad v fortuin)
• Ga over tot actie, laat deze vurige ridder zien. Doe het met passie en focus, onderzoek je doelen en ga ervoor (staven ridder)
• Laat je leiden door je intuïtie, want eigenlijk alles wat je wilt en wat bij je past weet je al in je onderbewuste al zie je dat nu wellicht nog niet. Deze hogepriesteres heeft de ‘Tora’ (betekent ‘geheim’) onder haar arm en onbewust heeft ze daar kennis van. Volg je intuïtie en je onderbewuste en je zult dáár komen waar jij moet zijn. Schouw naar binnen en ga voor de passie en je doelen.
• Zoek de connectie met ‘de ander’ die gebaseerd is op wederzijds respect en liefde. Deze bekers twee is eenzelfde soort kaart als ‘de geliefden’ maar deze is uit de kleine arcana. De aardse en alledaagse variant. Dit wordt bezegeld door de gevleugelde leeuw met de twee geslingerde slangen (de caduceus) die tot eenheid zijn gekomen.

Geniet van deze periode en vervolg je eigen weg. Een weg die bij je past en welke je tot volle bloei laat komen naar je eigen kern, gebruikmakend van je eigen unieke talenten!

Wil je zelf intuïtief met de kaarten gaan leren werken, dan kan ik je daarbij persoonlijk begeleiden met een opleiding  die je thuis en op je eigen tempo kunt volgen.

©Irma Schiffers

Irma is werkzaam voor Antwoorden en inzichten waar je een consult kunt plannen (box 46)

Dit artikel mag in het geheel worden overgenomen en gedeeld, mits voorzien van bronvermelding

Zelfmeesterschap in de praktijk

Bijdrage van: Irma Schiffers

We lezen veel over het bereiken van zelfmeesterschap in deze tijd. En dan hebben we het vooral over het integreren van de nieuwe energieën die nu actief zijn, kosmisch gezien. Dat brengt veel wisselende gemoedstoestanden, maar ook fysieke ongemakken met zich mee zoals slapeloosheid of juist veel slapen, pijnen en soms ‘vreemde kwalen’ die ook weer snel verdwijnen. Maar energieën zijn zo onzichtbaar en soms niet te voelen.

 

Life is a chessgame

Life is a chessgame – olieverf 60 x 80 cm Irma Schiffers – kunstschilderstexel.nl

Wat betekent het bereiken van zelfmeesterschap dan in de praktijk? We zouden kunnen zeggen dat we zelf de bestuurder worden van onze eigen trein (het zelfbewuste deel) terwijl een ander deel van ons (het onbewuste deel) als reiziger in diezelfde trein zit en zich mee laat voeren van station naar station. Je hart/ziel (de machinist) en je verstand (de passagier) werken samen om de reis tot een goed einde te brengen. De passagier is passief en wacht geduldig tot de trein piepend tot stilstand komt, om vervolgens verder te reizen. Waarheen? Geen idee, maar we doen dat al zo lang!

Dat is een heel groot verschil, want waren we eerder altijd gewend ‘reizigers’ te zijn die onderweg waren en mee moesten gaan met de massa omdat er factoren buiten ons zijn die onze bezigheden en actie bepaalden, zou je nu kunnen zeggen dat we daar vaak geen zin meer hebben. En dan besluiten we vooraan in de trein plaats te nemen en het stuur zelf te hanteren. Op weg naar datgene wat wij zelf wensen en willen.

Maar daar is innerlijke kracht voor nodig, want ons ‘ego’ dat vaak angst kent voor alles wat we dan niet meer zullen hebben, zal zich ermee bemoeien. Het zegt: nee, dat kan niet, al zou ik het graag willen, want ik ‘moet’ mijn geld verdienen en er is geen ander werk meer tegenwoordig dus blijf ik dat maar doen. En dan hopen we op een wonder dat er op een dag iemand naar je toekomt en zegt: ‘ik heb een droombaan voor je, die je helemaal past’. Maar zo werkt het vaak niet helaas.

Jazeker, het zou zomaar kunnen dat je zoiets in de schoot valt, maar besef dan ook, dat je diep van binnen je hart daar eerder al volledig voor geopend hebt, samen met je focus omdat dat écht is wat je wilt bereiken. Je droomt ervan, zoekt op het internet, gaat gericht op pad om te vinden wat je zoekt, je oriënteert je, etc. Onderschat niet wat ons (ziels-)’hart’ kan creëren,zeker met deze nieuwe energie die zelfmeesterschap ondersteunt!

Maar als we de reiziger in de trein blijven, die uit het raam staart en van alles dag na dag in volle vaart voorbij ziet razen is onze focus ‘versnipperd’. Je ziet van alles, maar je ziet ook niets, want alles is even vluchtig omdat je weer door iets nieuws wordt afgeleid. De plek vooraan in de trein is dan beter, want je zult je focus moeten richten op je doel en hoe je er komt zonder uit de rails te vliegen. Dat vraagt aandacht!

Hoe breek je dan los uit de massa om je eigen doelen te gaan nastreven? Je wilt zo graag vernieuwen maar je hebt te maken met mensen om je heen die je dierbaar zijn. Een partner, ons huis, onze kinderen, familie; vaak allemaal aanleiding om geen veranderingen aan te brengen terwijl we die van binnen zo sterk voelen en willen. En die ‘medereizigers’ willen wellicht helemaal niet mee met jou naar jouw nieuwe doelen.

Dan kan het gemakkelijk gebeuren dat je je doel weer loslaat. Begrijpelijk, maar is het dan niet zo dat je eigenlijk voldoet aan het doel van de ander die alles bij het oude wil houden? Dat je door de ander niet te willen verlaten, eigenlijk jezelf verlaat? Dat houd je waarschijnlijk even vol, maar deze tijd van nieuwe en vernieuwende energieën en de kosmische en astrologische principes (zie daarvoor andere artikelen) zal maken dat de druk om jezelf op een ander pad te zetten toe gaat nemen. En dat gebeurt momenteel bij velen van ons. We willen iets nieuws. We willen die berg beklimmen om naar een nieuw uitzicht te gaan!

Give me wings - verkleind

Break free from the past Olieverf 30 x 40 cm Irma Schiffers – kunstschilderstexel.nl

Als jij besluit om die ‘berg’ te gaan beklimmen zodat je bovenaan het uitzicht hebt op jouw nieuwe uitdagingen waar je zelf uit kunt kiezen, heb je je gedachten en dus je energie daar al op gefocust in een eerder stadium. En aangezien energie gedachten volgt, met een extra sterke impuls als die gedachte regelrecht vanuit het hart (de ziel) komt, zul je die berg ook gáán beklimmen en met succes! De ander kan besluiten jou te volgen, maar ook besluiten om daar (nog) niet voor te kiezen. Dan kunnen we ons gaan afvragen of we zó bewust zijn van onszelf en ons ‘zielenplan’ dat we de drang blijven voelen om het te ‘moeten’ doen!
Het is een vorm van zelfmeesterschap om de actie te gaan ondernemen en je kunt dan het beste proberen dat in harmonie te krijgen met je omgeving.

Wanneer dat niet lukt, omdat anderen die je na staan, daar geen begrip voor hebben en van jou verwachten of zelfs eisen dat je die plannen laat varen omdat ze zelf geen actie durven te ondernemen naar hun eigen wensen, sta je voor een dilemma. ‘Ben ik nu slachtoffer van mijn omgeving omdat ik niet ‘mag’ wat ik wil en eigenlijk voel te moeten doen, of ben ik meester over mijn eigen leven en ga ik mijn hart volgen…

Wanneer je zou besluiten dat je omgeving je te lief is om je eigen koers alleen te gaan varen, de berg alleen te beklimmen, dan zou je dat met volle overtuiging moeten doen, dus echt vanuit meesterschap. Bijvoorbeeld door een andere manier te vinden om jezelf te ontwikkelen die wel binnen je situatie past en mogelijk is. Waarbij je altijd voor ogen moet houden dat je als zelfstandig wezen, met een eigen zielenpad en zielenplan je aardse opdracht wilt vervolmaken. En die is bij iedereen verschillend. Hoe je dat doet is aan de creativiteit, een bron die we allemaal in ons hebben, maar dát je het gaat doen, wijst dan ook op meesterschap.

En wanneer je besluit om alles achter je te laten, wat we momenteel ook veel tegen-komen, omdat de innerlijke drang te groot is om ervan af te zien, probeer dan niet om de ander de helft van jouw gereedschap in de handen te duwen en te manipuleren om jou te volgen. Ze zullen de top niet kunnen bereiken omdat ze gereedschap missen. En jij?
Jij zult er onderweg achter komen dat je ook een essentiële helft van je gereedschap mist en je zult waarschijnlijk dus teleurgesteld weer naar beneden moeten gaan. Je stapt dan in de slachtofferrol (opoffering). Jammer!

Terwijl de kans groot was geweest dat, eenmaal op die top van de berg, de ander ook plotseling over datzelfde gereedschap bleek te beschikken om je als voorbeeld vanuit een nieuw verworven inzicht achterna te komen. Domweg omdat jullie apart van elkaar aan het einde van de ‘rit’ vanuit een individueel zelfmeesterschap tot een ultieme verzoening mochten komen!

©Irma Schiffers 2014

Ik ben tegenwoordig zelfstandig en voortaan te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Dit artikel is geschreven voor Nieuwetijdskind.com en op 29 maart 2014 gepubliceerd.  Het mag in zijn geheel overgenomen en verspreid worden, mits voorzien van bronvermelding

Droom: een brief aan jezelf

Bijdrage van: Irma Schiffers

Ons onderbewuste bevat ´alle´ informatie die we nodig hebben, ook al zijn we ons daar vaak niet zo bewust van. Je hoort wel spreken van een ´onderbuik-gevoel´ of iets dat knaagt en vertelt wat er werkelijk speelt of aan de hand is. Je zou het ook je ´hogere zelf´ kunnen noemen. Allemaal fenomenen waardoor we het gevoel hebben dat er iets tot ons door moet dringen; iets wat bewust wil worden.

Wanneer we slapen gaan we allemaal ´op reis´. Sommigen die zeggen nooit te dromen, bedoelen eigenlijk te zeggen dat ze er niets van weten, of vergeten zijn. Wanneer je vaak midden in de nacht wakker wordt is de kans het grootst dat je midden in een droom zit of net na een droom wakker wordt, zodat je je meestal deze wel herinnert. Ook kun je te maken hebben met ´lucide´ dromen. Als je daar vaak mee gecoEenhoornnfronteerd wordt is het meestal ook mogelijk dat je in een soort half slaap-half waaktoestand je droom zelf kunt bijsturen. Ook dat hoor ik regelmatig. Zelf ben ik daar ook vrij goed in, omdat ik nooit ´echt diep´ slaap.

Een droom is eigenlijk een brief die je aan jezelf schrijft, dus die zou je nooit ongezien weg moeten willen gooien. Alleen de vraag is vaak: hoe weet ik wat deze droom voor mij betekent? En dat wordt vooral belangrijk als eenzelfde type droom telkens terugkeert. Dan zijn het meerdere brieven die hetzelfde onderwerp bevatten en zodra je de boodschap helder hebt zal die droom ook niet meer terugkeren.

Als je een droom wilt verklaren moet je gaan associèren vanuit je gevoel, het liefst zonder erbij te gaan ´denken´. Een voorbeeld: je droomt dat je in een auto zit. Mijn vraag is dan altijd direct ´zat je alleen in die auto, en zat jij achter het stuur of ernaast´. Dat wijst al op de vraag: heb jij zelf het stuur van je leven in handen? Een auto is een ´voertuig´ waarin je vooruit komt. Waarin je in beweging bent, van A naar B. En dat kun je zelf besturen of je kunt meerijden met iemand anders die het stuur in handen heeft. En dat is dan ook altijd een issue in het dagelijkse leven.

Wat je bij een droom moet doen als je deze wilt verklaren, is de personen en de voorwerpen (huis, auto, dieren, etc) in een energie vertalen. Hoe voelt die persoon voor jou, wat vertegenwoordigt deze in jouw leven? En dan niet nadenken maar gewoon meteen zeggen wat het eerste in je opkomt. Zo ook met een voorwerp. In wat voor een gebouw was je, was het boven, beneden.. was het bekend? Waren er ramen. Hoe voelde dat gebouw.

Het ´huis´ staat vaak voor jouw ´eigen´ huis waar je in woont, je lichaam. Hoe je je in het leven ´beschut´ voelt. Was het in de kelder, kun je ervan uitgaan dat het met je verleden te maken heeft. Was het donker? Wat ligt er in je verleden en je onbewuste te slapen wat niet gezien kan worden? Speelt het zich op een zolder af, dan heeft het vaak met je ´hoofd´ en je denken te maken. Maar ook hangt het er vanaf of je je daar goed voelde. Er spelen meerdere factoren mee. Want het kan ook betekenen dat je bewustzijn naar een hoger niveau getild wordt en dat je daarom naar boven gaat in je droom.

Hoe meer je weet van je droom en ook meteen opschrijft, tot in het kleinste detail, hoe gemakkelijker het is om een droom helemaal te kunnen duiden en de boodschap helder te krijgen. Daar zul je in het dagelijkse leven heel veel aan hebben.Fish-eye

Dromen kunnen zeker ook ´voorspellend´ zijn, zeker wanneer je vaak over dezelfde persoon droomt en als het ware een stuk toekomst te zien krijgt. Maar weet je, onbewust wéét je dat je dat op die manier moet uitleggen. Soms is het een verwerkingsdroom, vaak zijn het boodschappen waar je iets mee kunt doen en soms zijn het voorspellende dromen. Zolang het materiaal als heel belangrijk voelt, is het zeker aan te raden dat je er iets mee gaat doen. Een boekje naast je bed met een pen, waarop je direct kan opschrijven wat je hebt beleefd kan heel erg nuttig zijn voor je eigen ontwikkeling.

Zelf heb ik ontdekt dat boeken met ´droomduidingen´ vaak tekort schieten. Immers, iedereen voelt iets anders bij een metafoor als ´roos´, ´paard´ of zelfs ´moeder´. Dus je zult voor jezelf moeten gaan associëren puur vanuit je gevoel. Wat is het eerste dat bij je opkomt als je met een gevoel moet benoemen wat iets voor je betekent. En dat kun je niet uit een boek halen, omdat dat te algemeen is. Tijdens mijn Jungiaanse therapeutische opleiding heb ik veel ´droomwerk´colleges gevolgd, waarin mij nog eens extra duidelijk werd gemaakt dat het geen gemeengoed is. Logisch, want we zijn allemaal uniek met een eigen ervaringswereld en dus ook persoonlijke associaties.

Juist de laatste tijd lijkt het of steeds meer mensen zich dromen herinneren en ook voelen dat het een belangrijke boodschap in zich draagt. Dat heeft alles te maken met de ascensie van deze tijd, het ontwaken in onszelf en ons grotere potentieel dat zich wil uitbreiden in ons dagelijkse leven. Mijn advies is dus echt: neem je dromen serieus want er is eigenlijk niets mooiers dan een brief die je aan jezelf schrijft…

©Irma Schiffers

Ik ben tegenwoordig zelfstandig en voortaan te consulteren op mijn eigen lijn: 0909-0501 (eveneens voor 0,90 cent per minuut)

Dit artikel mag in zijn geheel worden overgenomen, mits voorzien van bronvermelding.